Door een waas van de ochtend,
koesteren verdwaalde geesten een herinnering.
Voorbij de ontdekking van een vergeten wereld.
Ontwaakt uit onze jeugdherinnering:
de tijd van vergezichten over weilanden.
Verstild dorpsgezicht laat haar silhouet zien: Bergen.
Waar de stilte spreekt, die zuchtend voorbij gaat.
Van Reenen in nagedachtenis.
Heeft zijn weg gevonden, die zijn sporen achterliet.
Heer van de Heerlijkheid.
Van Secretaris tot Burgemeester.
Ontwikkelaar van villawijken.
Tot verstilde monumenten uit een voorbij tijdperk.
Heimwee naar plekken die soms niet meer bestaan.
Ontdekking van het spoor uit het verleden: Bello.
Vader, ik hoor nog je stem in stilte.
Jij fluistert mij je woorden in.
Stilzwijgend zie ik het landschap in je ogen.
Je sprak over de renbaan, de harddraverijen.
De geur als emotionele herinnering van het hertenkamp.
Als cadeau aan Bergen.
Wandelend in het licht van het verleden,
zag jij het veranderd gezicht van Bergen.
In voetsporen van schrijvers, dichters en beeldende kunst.
Om haar schoonheid te ontdekken.
Je verlangde naar een vluchtige gedachte:
aan Bergen aan Zee.
In memorie en gesticht door mevrouw Van Reenen.
Een wandeling in een schouwspel van eb en vloed.
Badgasten in koetsjes hebben hun sporen achtergelaten,
in de stroming van weerspiegelingen.
Het zijn in verval geraakte ontmoetingsbeelden.
In schaduw van tijd.
De magie van vervlogen tijden.
Ad Blomsteel, 10 juni 2023
